Een sprong in het diepe, de complexiteitssprong

Het is ingewikkeld. Voor iedereen. Als werknemer, als werkgever, als zelfstandige, ondernemer of consultant word je geconfronteerd met een steeds hogere vorm van complexiteit. Het kennisniveau blijft stijgen in tegenstelling tot de nodige verwerkingstijd ervan. Verandering is wet en onvoorspelbaarheid troef terwijl verandermoeheid een gegeven is. Bovendien combineren we collectief een veelheid aan rollen in ons korte leven dat overladen vol zit met verantwoordelijkheden en verwachtingen. Professionele vervreemding neemt toe. Wie we zijn en willen worden is onduidelijk. De stip aan de horizon verdwijnt. Mensen vallen uit maar systemen vallen nog niet om. Zucht. Hoe is het toch allemaal zo ingewikkeld geworden? En wat betekent dat voor loopbanen?

Het begint bij het besef dat we als mens een destructieve factor zijn in de evolutie van al wat leeft.

Het ecologisch bewustzijn is aan het doorbreken want we worden brutaal geconfronteerd met de waarheid over wie we zijn als mens en wat de impact daarvan is op de planeet en het samenleven. Gevolg, we verlangen naar loopbanen die ecologischer, menselijker en zinvoller zijn.

Een religieus vacuüm creëerde een spirituele en existentiële leegte.

We gaan niet meer met z’n allen naar de mis op zondag en we zijn existentieel verdwaald want we maken deel uit van systemen waar we geen grip meer op hebben. We verlangen naar menselijkheid, naar een leven en werk op mensenmaat terwijl we middenin een complexiteitssprong zitten. We verlangen naar meer leefwereld en minder systeemwereld, meer solidariteit en minder opportunisme, meer duurzaamheid en minder exploitatie, meer natuur en rust en minder lawaai en stress, meer welzijn en minder prestatiedrang, meer stoppen en je stem laten horen en minder knikken en voortdoen, meer meebouwen aan een geheel dan er machteloos deel van te zijn. Hier is de betekeniseconomie.

De wereld is in transitie.

In de sectoren van energie, gezondheid, onderwijs, landbouw, politiek en financiën werd dit al pijnlijk duidelijk. Er is een doorgedreven digitalisering aan de gang waar nog niet iedereen mee mee is en artificiële intelligentie klopt hard en ongeduldig aan de voordeur. Het gevolg is dat vele systemen wankelen en onder druk staan. Er heerst verwarring, polarisatie, hoop, vernieuwing en onmacht. De stabiliteit valt weg maar er toont zich nog geen duidelijk houvast onder de vorm van een richting waar we samen voor kiezen of een ethische gedragscode die we samen onderschrijven. Er heerst chaos en disruptie. En hoop dat we binnen een aantal decennia in een vernieuwde en betere wereld leven.

“The planet does not need more successful people. The planet desperately needs more peacemakers, healers, restorers, storytellers and lovers of all kind.”

- Dalai Lama

En daartussen? Tja, daar ploeteren wij, de zinzoekende werkende mens, naarstig verder. En intussen is daar een ontwikkeling in bewustzijn die ook reeds enkele decennia aan de gang is. Existentiële thema’s zoals identiteit, bewustzijn, ontwikkeling, wonen, verbinding, zingeving/het goede doen, vrijheid, autonomie, samenleven komen steeds harder op de voorgrond. Het aantal mensen dat rond deze thema’s initiatieven neemt, stijgt. En er is de groeiende overtuiging bij steeds meer mensen dat je tegelijkertijd geheel én deel bent. Het gedrag van het geheel is een weerspiegeling van je eigen gedrag. En dan is er de kwantumtheorie. Die oorzaak en gevolg herdefinieert als synchroniciteit en serendipiteit. Voelbaar in het systemisch veld. Alles is afkomstig van relaties en netwerken, alles is met elkaar verbonden. Zo binnen, zo buiten en omgekeerd. Als jij goed bent voor het leven, is het leven goed voor jou. De meest persoonlijke kwesties in je leven en loopbaan zijn uitingen van existentiële vraagstukken die op maatschappelijk niveau spelen.

 

Wat betekent dit voor loopbanen? Voor hoe wij die vormgeven? Hoe wij die invullen? Hoe wij mensen daarin begeleiden? Wat is er nodig om een loopbaan op mensenmaat mogelijk te maken middenin deze complexiteitssprong? Wat hebben we te leren om met de complexiteit om te gaan?

 

Hieronder vier pogingen tot antwoord op de laatste vraag.

  1. We hebben ons bewustzijn te ontwikkelen als zintuig. Ons rijtje zintuigen (de klassieke 5) is in volle groei. Tot meer dan 30 volgens sommige bronnen. Wanneer we dit collectief doen, kan het alleen maar een versterking zijn van onze mogelijkheden in de omgang met de complexiteit. Bewustzijn is het begin van alle ontwikkeling.
  2. Het toont de noodzaak aan gelaagd werken. Vanuit de verschillende lagen (zoals context, waarden en overtuigingen, mogelijkheden en kansen, dromen en beperkingen, zingeving, talenten en DNA, organisatievormen, micro- en macro economie, ecologie, maatschappelijke bijdrage…) verbinden met jezelf en het geheel waar je ook professioneel toe behoort.
  3. We hebben te leren surfen op complexiteit. Door complexe vraagstukken aan te vatten met kenniscreatie, patronen te leren zien en te kiezen voor een actiegerichte aanpak. Je gaat voorzichtig tastend en testend aan de slag. Met wat je weet, wat je nog niet weet en wat je niet zal weten. Je stelt vragen, verzamelt inzichten, maakt ze expliciet, deelt ze, schept dynamiek en gaat ermee aan de slag. In een permanent onderzoeksveld doe je aan kenniscreatie en testing. En voeg je wijsheid toe.
  4. Lees “Deep Evolvement, jouw rol als professional in een turbulente samenleving” van dr. Rudy Vandamme. Daarin vind je onder andere de zes paden waarin een ontwikkelingssprong naar een hogere complexiteitsgraad voor organisaties, arbeid en veranderingswerk zich kan concretiseren.

Een Deep Career omarmt de complexiteit.

We worden uitgedaagd een complexiteitssprong te maken en gelaagd te werken. Van binnen naar buiten en terug werken we doorheen de verschillende lagen. Je Deep Career hoeft inhoudelijk geen logisch voorspelbaar pad te zijn. Ook in vorm (combinatie en/of opvolging van verschillende statuten) floreert de variatie want je bent koppig in je visie op de lange termijn maar flexibel en veranderlijk op korte termijn.

Als je eenmaal ziet dat je door keuzes in je leven en werk wezenlijk kunt bijdragen aan de ontwikkeling van grotere gehelen (je organisatie, je buurt, de samenleving…), dan ga je er automatisch naar handelen. Zodat hopelijk, op een dag, de systemen van binnenuit zullen veranderd zijn.

De wereld heeft moedige mensen nodig die een verschil maken daar waar het schuurt. Ben jij zo een loopbaanprofessional? Vertel ons dan op welke manier, we hebben goede voorbeelden nodig.

Deze blogpost is geschreven door Charlotte De Mey en geïnspireerd op het boek “Deep Evolvement, jouw rol als professional in een turbulente samenleving” van dr. Rudy Vandamme. Rudy is een pionier in het laten ontwikkelen van organisaties afgestemd op de diepe nood van de wereld.

Deel dit artikel